نام،کنیه والقاب حضرت مهدی (عج)

 

نام وکنیه ی امام زمان – عجل الله تعالی فرجه الشریف – همان نام وکنیه ی پیامبر اکرم – صلی الله علیه وآله وسلم – است ودر برخی روایات از بردن نام ایشان تا هنگام ظهور نهی شده است.

علت نام گذاری مهدی

جابر جعفی گوید:

من در خدمت امام محمد باقر – علیه السلام – بودم که مردی به حضور ایشان شرفیاب شد و عرض کرد خداوند شما را رحمت کند! این پانصد درهم را که زکات مال من است بگیرید و به مصرف برسانید. حضرت فرمود: خود آن رابردار و به همسایگانت وایتام  ومساکین و برادر مسلمانت بده که [وجوب سپردن کات به امام] هنگامی است که قائم ما قیام کند، و به مساوات تقسیم نماید ومیان بندگان نیک و بد خداوند رحمان به عدل رفتار نماید.

هرکه از او اطاعت کند خدا را اطاعت نموده و کسی که از او سرپیچی کند از فرمان خدا سرپیچی نموده است. او مهدی نامیده شده است، زیرا به امر پنهانی هدایت شده است. (بحار الانوار،ج51،ص29)

به نقل از ابو سعید خراسانی که گفت: به حضرت امام صادق – علیه السلام – عرض کردم: مهدی و قائم یکی است؟ فرمود: آری. عرض کردم چرا مهدی نام گذاری شده است؟ فرمود: زیرا به هر کار مخفی و پنهان هدایت می کند و از آن جهت قائم نامیده شد که پس از مردن قیام کند و قیام به امر عظیمی فرماید. (بحار الانوار،ج51،ص29)

حرمت ذکر نام شریف آن حضرت

در مورد حکم تسمیه و نام بردن به اسم شریف حضرت بقیة الله – عجل الله تعالی فرجه الشریف – با نام مخصوص حضرت (م – ح – م – د) – نه اسم ها و القاب دیگر ایشان – بیش از صد روایت ذکر شده است.

امام هادی  – علیه السلام – فرمود: برای شما حلال نیست که او را به اسم یاد کنید.

امام صادق – علیه السلام – هم فرمود: به جز کافر هیچ کس نام آن حضرت را نبرد.

البته در احادیثی علت نهی از تسمیه به اسم حضرت خوف و تقیه دانسته شده است.

حضرت رسول اکرم  – صلی الله علیه وآله وسلم – فرمود: اگر از دنیا تنها یک روز باقی ماند خدا در آن روز مردی را مبعوث فرماید که اسم او اسم من و اخلاق او اخلاق من است و کنیه اش ابو عبدالله باشد. مردم در میان رکن ومقام با او بیعت کنند. خدا به وسیله ی او دین را بر گرداند. فتح های بسیاری برای او باشد. بر روی زمین کسی باقی نماند جز آن که لا اله الا الله گوید. سلمان برخاست و عرض کرد یا رسول الله از کدام فرزندت باشد؟ فرمود از  فرزندان این پسرم ودست مبارک را بر حضرت امام حسین – علیه السلام – نهاد.

القاب حضرت

القاب حضرت عبارت است از:

مهدی، حجت، قائم، منتظر، بقیة الله، خلف صالح، منصور، صاحب الامر، صاحب الزمان، ولی عصر، غائب، وارث، برهان، نائب، منتقم، خاتم امامان، نجات بخش امت، بر انگیزاننده، آشکار کننده ی دین، گسترش دهنده ی عدل،و...     

 آن امام خوبی ها را مهدی گفته اند زیرا هدایت شده ایست که هدایت به حق می کند و یا مردم را به گنج های زمینی وانسانی هدایت می کند و آن ها را به معارف پنهانی قرآن و اهل بیت هدایت می نماید.

و قائم خوانده اند چون  برای حق قیام خواهد کرد و منتظرش نامیده اند زیرا که همگان در انتظار مقدم اویند. و بقیة الله لقب داده اند چرا که تنها باقی مانده ی حجت های خدا در عصر خود و آخرین ذخیره ی الهی است.

حجت نامند از آن رو که حجت وگواه بر خلق  و اعمال آن ها است و هم حجت خلق بر خدا. خلف صالح به معنی جانشین شایسته برای اولیای خدا است.

او منصور است چون از جانب خدا و ملائکه ی الهی و مؤمنین یاری می شود.

صاحب الامر است چون امر ایجاد حکومت عدل الهی به عهده ی اوست.

ولی عصر و صاحب الزمان نیز به معنی آن است که آن حضرت بر زمان و زمانیان ولایت دارد و امام آن ها و حاکم و فرمانروای یگانه ی زمان است.

________________________________________________

برگرفته از کتاب آبروی آفرینش و کتاب نگین آفرینش